«Το ελληνικό γένος περνά την Ερυθρά, Μια ανάσα είναι να κλείσουν του Αιγαίου τα νερά, Εκεί θε να θαφτεί η Τούρκικη γενιά, Τα κόλλυβα τα έχουν οι Τούρκοι στα πλευρά»
ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ…
Νέες ουράνιες ειδήσεις από τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη
Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος
Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ
Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΤΟΙΜΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ ΝΑ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΡΩΜΙΟΥΣ. Η ΕΛΛΗΝΕΣ ΡΩΜΙΟΙ ΕΊΝΑΙ ΈΤΟΙΜΟΙ ΕΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΝ;
– Έκτακτο δελτίο ειδήσεων από τον ουρανό. Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω το γραπτό.
– Διάνοια, χέρι, αμαρτωλού, η χάρις μου οδηγεί. Ο Κύριος επιτρέπει την δωρεά αυτή.
– Η Υπερμάχω Στρατηγός σταυρώνει το χαρτί. Η Παναγιά των Βλαχερνών όλους σας ευλογεί.
– Η Παναγιά η Δέσποινα ευρίσκεται στην Πόλη. Το άγιο μαφόριο της στολίζουν οι αγγέλοι.
– Η ουράνια πορεία έφτασε εις την Πόλη. Εκεί την υποδέχτηκαν οι δώδεκα Αποστόλοι.
– Η Πόλις της Θεομήτορος είναι ετοιμασμένη. Τα Χερουβείμ και Σεραφείμ την έχουν μυρωμένη.
– Να βλέπατε τι γίνεται τώρα στην άγια Πόλη. Τα δάκρυα θα έπνιγαν την αμαρτία όλη.
– Λάμπει η Αγιά Σοφιά. Αστράφτει ο ουρανός. Ο Κύριος ετοιμάζεται να πει «ευλογητός».
– Ο Άγιος Κωνσταντίνος κι η Άγια Ελένη, ύψωσαν τον Τίμιο Σταυρό σ’ όλη την Οικουμένη.
– Υψώθηκε ο Τίμιος Σταυρός πάνω απ’ την άγια πόλη. Η λάμψη του ευλόγησε την οικουμένη όλη.
– Μέγα σημάδι θα φανεί πάνω στον ουρανό. Βροντή του Αρχαγγέλου θα ‘ναι αρχή πυρός.
– Στην πόλη την επτάλοφο και την Μ. Ασία, σε λίγο θ’ ακουστεί: «Ευλογημένη η Βασιλεία».
– Το ελληνικό γένος περνά την Ερυθρά. Μια ανάσα είναι να κλείσουν του Αιγαίου τα νερά.
– Εκεί θε να θαφτεί η Τούρκικη γενιά. Τα κόλλυβα τα έχουν οι Τούρκοι στα πλευρά.
– Το ελληνικό το γένος μια ανάσα, μια πνοή, την Ερυθρά περνάει. Έφτασε η στιγμή.
– Οι τελευταίοι καθαροί του ελληνικού του γένους, πατάνε τη Μικρασία. Πατάνε τα παράλια του ελληνικού πια έθνους.
– Θα έρθουνε στην πόλη μόνο οι καθαροί. Ο Κύριος εσταύρωσε την ποίμνη του αυτή.
– Ο τουρκικός ο Φαραώ τρέχει για να προλάβει. Τα κόλλυβα τα έχουν σφικτά εις το ζωνάρι.
– Θα κλείσει η Ερυθρά. Θα κλείσει το Αιγαίο. Εκεί θε να θαφτεί, το τουρκικό το γένος.
– Μόλις κι ο τελευταίος Έλληνας πατήσει Μικρασία, του Αρχαγγέλου Μιχαήλ θ’ αστράψει η ρομφαία.
– Το σύνθημα θα δώσει στον κόκκινο στρατό, να σβήσει απ’ το χάρτη, το μισοφέγγαρο.
– Σημαίες με μισοφέγγαρο όταν εμφανιστούν, την Υπερμάχω Στρατηγό μπροστά τους θα την δουν.
– Την κάλπικη την λάμψη του αυτό ευθύς θα χάσει. Το αίμα των μαρτύρων βοά μπροστά στον Πλάστη.
– Ο Ε’ ο Γρηγόριος σταυροειδώς θ’ αγγίξει του Αιγαίου τα νερά. Κι αυτό ευθύς θα κλείσει.
– Εκεί θε να πνιγεί ο Τούρκος Φαραώ. Των σφαγιασθέντων το αίμα, βοά στον ουρανό.
– Η Ελλάδα θα ανθίσει. Θα λάμψει ο Σταυρός. Το μύρο που θα απλωθεί θα είναι ο Χριστός.
– Παντού θα απλωθεί η ευωδία του Πλάστη. Οι άγγελοι θα ψέλνουνε το «Δόξα εν υψίστοις».
– Δεν θα υπάρχει σπιθαμή στη γη να μην σπαρεί. Ο λόγος του Κριτή παντού θα αντηχεί.
– Η Αγιά Σοφιά στολίστηκε. Είναι ετοιμασμένη. Οι ασώματοι, κι Αρχάγγελοι την έχουν μυρωμένη.
– Να λέτε τους χαιρετισμούς πολλές φορές τη μέρα. Το κάθε «Χαίρε» Ρόδο στην Παναγιά Μητέρα.
– Το κάθε «χαίρε» που υμνεί την Άγια Παναγία. Κρίνο που άγγελοι στολίζουν την Άγια Σοφία.
– Τα «χαίρε» που υμνείτε την Άγια Παναγία, ως λούλουδα τα έχει στην Άνω Βασιλεία.
– Αυτά τα «χαίρε» άνθη δίνει στον Κύριο της. Μ’ αυτά τα «χαίρε» δάκρυα προσφέρει στον Υιό της.
– Μ’ αυτά τα «χαίρε» η Δέσποινα με μάτια δακρυσμένα, τον Κύριο παρακαλεί. Υιός της και Ποιμένα.
– «Υιέ μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, Υιέ μου και πατέρα Δέξου τα δάκρυά μου, ακόμα μια ημέρα».
– Τέκνο μου και βλαστάρι μου, Υιέ μονάκριβέ μου. Ανθέ της παρθενίας μου. Καρπέ μου και Θεέ μου.
– Δέξου τις ικεσίες μου ακόμα μια ημέρα. Πάρε τα δάκρυά μου απ’ την Αγνή Μητέρα.
– Υιέ μου εσύ εσταυρώθηκες για όλα τα παιδιά σου. Το γένος το ανθρώπινο είμαι εγώ. Μπροστά σου.
– Τη σάρκα την ανθρώπινη δέχτηκες να φορέσεις, και απ’ το αγνό το σώμα μου στον κόσμο να κατέλθης.
– Το αίμα σου ως Θεάνθρωπος μέσα σε με κυλούσε. Στα σπλάχνα της ψυχής μου εσύ κυοφορούσες.
– Σκάλα απ’ τον ουρανό εδιάλεξες εμένα. Ιωακείμ και Άννας παιδούλα θυγατέρα.
– Με αγάπη σε μεγάλωσα κι ας ήξερα μια μέρα πως την καρδιά μου δίκοπη θα τη διαβεί ρομφαία.
– Σε είδα πάνω στο σταυρό με χέρια ματωμένα. Είδα απ’ την πλευρά σου πως έτρεχε το αίμα.
– Είδα απ’ την ψυχή σου το δάκρυ να κυλάει. Και το ληστή εκ δεξιών, να σε παρακαλάει.
– Το «Μνήσθητί μου Κύριε» είπε σε Σε Υιέ μου. Και αμέσως στον Παράδεισο τον έβαλες Θεέ μου.
– Και εγώ ανεβαίνω στο σταυρό μ’ εκείνο το ληστή. Για όλο τον κόσμο «Μνήσθητι» σου λέω Λυτρωτή.
– Όσοι επικαλούνται με πίστη τα’ όνομά μου. Μαζί μου είναι στο σταυρό. τους έχω αγκαλιά μου.
– Όσοι επικαλούνται το Άγιο όνομά μου, γι’ αυτούς εγώ εγγυήτρια μπαίνω Άγιε Δέσποτά μου.
– Όσοι μου λεν τα «χαίρεται» και με επικαλούνται, αυτοί το έλεος δι’ εμού, από εσέ αιτούνται.
– Κοίταξε: στους χαιρετισμούς, οι εκκλησιές γεμίζουν τα «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε» όταν μου λεν δακρύζουν.
– Ακόμα κι πιο αμαρτωλοί φωνάζουν τ’ όνομά μου. Σε κάθε δυσκολία τους. Κύριε και Βασιλιά μου.
– Η Ελλάδα είναι γεμάτη ναούς στο όνομά μου. Το περιβόλι μου είναι εδώ, και τα αγνά παιδιά μου.
– Κάθε φορά που λένε Μητέρα Παναγιά μου, η δέηση έρχεται σε σένα Κύριε και Βασιλιά μου.
– Δέξου την ικεσία μου προτού τη σταύρωσή σου. Και δώσε πάλι έλεος με την Ανάστασή σου.
– «Μητέρα μου, Παρθένα μου, του κόσμου αγνό λουλούδι. Των Χερουβείμ και Σεραφείμ αγγελικό τραγούδι.
– Ο κόσμος δεν μετανοεί. Βρίζουν το όνομά μου. Βρίζουν το Άγιο Πνεύμα, κι εσένα Παναγιά μου.
– Η αμαρτία πέρασε αυτή και των Σοδόμων το έλεος πολλές φορές έδωσα των ανόμων.
– Τη σάρκα όταν ντύθηκα, φόρεσα τη γαλήνη. Τη θεϊκή ταπείνωση, την ελεημοσύνη.
– Τη σάρκα αυτή μολύνανε με αρσενοκοιτία. Με αμαρτία ακόρεστη. Πορνεία και μοιχεία.
– Μολύνανε το βάπτισμα το άγιο που επήραν. Στα ζώα ομοιώθηκαν. Πιο κάτω απ’ αυτά επήγαν.
– Πίστη πια δεν υπάρχει. Μονάχα στα χαρτιά. Εψύγησε η αγάπη. Θα έρθουν τα δεινά.
– Μα υπάρχουνε κεράκια που είναι αναμμένα. Τις νύκτες κάνουν δέηση με μάτια δακρυσμένα.
– Αυτά τα λίγα τα κεριά λαμπάδα αναμμένη, στα πόδια τα δικά μου, θυμίαμα ανεβαίνει.
– Σαν άλλος Αβραάμ Μητέρα μ’ ικετεύεις. Αν είναι έστω δέκα, το έλεος γυρεύεις.
– Για τη δική σου χάρη, θα δω και θα μετρήσω, τα αναμμένα τα κεριά και θα υπολογίσω.
– Τότε θα δω Μανούλα μου αν έλεος θα δώσω κι αυτή για το σταυρό, Κρίνο πάλι σου δώσω».
– Ο Κύριος ζητάει απ’ όλους προσευχή, ταπείνωση νηστεία, αυτή για ν’ ακουστεί.
– Η σφαίρα όλη καίγεται. Κρέμεται σε κλωστή. Λίγος αέρας φτάνει αυτή για να κοπεί.
– Εψύχησε η αγάπη. Πλήθυνε η αμαρτία. Ασέλγεια εκτρώσεις και αρσενοκοιτία.
– Που είναι η αγάπη Χριστιανοί; Που είναι η θυσία; Που είναι η καθαρή καρδιά; Που είναι η αγρυπνία;
– Διαβάζετε Ευαγγέλιο μα είστε μακριά. Τα χείλη υμνούν τον Κύριο και όχι η καρδιά.
– Οι ιερείς φροντίζουνε τραπέζια για φτωχούς. Μα οι ψυχές ακάθαρτες. Σκοτάδι έχει παντού.
– Η ψυχή είναι που φωνάζει. «Επείνασα, εδίψασα» κι όχι το σώμα το φθαρτό που πάνω του εμοίχευσα.
– Κρατήστε το σταυρό στο χέρι σας σφιχτά. Η ελπίδα πια που έμεινε είναι η Παναγιά.
– Στεφάνι ετοιμάζει ο Κύριος για τη μικρή Ελλάδα. Μετά την καταιγίδα θα ‘ρθεί θεία λιακάδα.
– Μα η καταιγίδα έρχεται. Θα είναι δυνατή. Αυτή θα καθαρίσει βαθειά όλη τη γη.
– Θα ‘ρθει φωνή απ’ το Θεό. Σαν κεραυνός θα πέσει. Ίχνος της ασελγείας στη γη δεν θα αφήσει.
– Ιησούς Χριστός εσταύρωσε την ποίμνη τη δική του. Αυτή θα φυλαχτεί σαν κόρη οφθαλμού του.
– Εσταύρωσε ο Χριστός τους νέους Αποστόλους. Μανδύα τους εφόρεσε τον ίδιο τον δικό του.
– Τον ίδιο που εφόραγε στα άγια τα πάθη. Την χάρη του τους έδωσε ανάσταση για να ‘ρθει.
– Μαζί τους θα βαδίζει στα πέρατα της γης. Όταν σπαρεί ο λόγος, του Λόγου και Κριτή.
– Έρχεται καταιγίδα. Έρχεται βρυχηθμός. Θ’ ανοίξει η γη κι ο ουρανός. Εγγύς είναι ο καιρός
– Να ‘ναι η ευχή του Ιησού στα χείλη στην καρδιά σας. Το όνομα του Ιησού να ‘ναι στη διάνοιά σας.
– Να γίνετε αξίως ο καθένας σας, ένα με τον ΈΝΑ. Τηρείτε σεις το λόγο του.
– «Ο τρώγων μου τη σάρκα και πίνων μου το αίμα»
– Τότε θ’ αναγνωρίσει το πλάσμα το δικό του. Εικόνα και καθ’ ομοίωση σαν δει τον άνθρωπό του.
– Είναι μεγάλη συμφορά αυτή που θα συμβεί. Εξομολογηθείτε. Να είστε καθαροί.
– Η πόλη η Επτάλοφος μ’ αίμα θα πλημμυρίσει. Η Αγιά Σοφιά στολίστηκε. Σημαία ανεμίζει.
– Σημαία γαλάζια ελληνική με σήμα το σταυρό πλέκουν τώρα οι αγγέλοι με θείο θυμιατό.
– Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω τη γραφή. Χαίρε θα ‘ρθεί και πάλι η Άνοιξη στη γη.
– Θ’ ανθίσουν τα λουλούδια. Θα λάμψει ο σταυρός. Θα έρθει η Ανάσταση. Το λέει ο Χριστός.
– Σας δίνω την ευχή μου απ’ την Αγιά Σοφία.
– «Ευλογητός» θα πει σε λίγο ο Μεσσίας.
– Χαίρε στη γη θ’ ανθίσει ξανά η Ορθοδοξία. «Τω τη Υπερμάχω» θα ψαλεί ξανά στην Παναγία.
– Χαίρετε Χριστιανοί. Χαίρετε κι αγαλιάσθε. Σταυρό όταν κρατείτε. Τίποτα μη φοβάστε.
Γέρων Νεκτάριος ο Αγιορείτης
Εναλλακτική Ενημέρωση ’ΕΙΔΗΣΕΙΣ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου